اولین سرنخ از ذرات زیر اتمی گلوئون در سال ۱۹۷۲ و در جریان آزمایش‌های دو فیزیکدان به نام ماری جلمن و هارالد فریتش مشخص شد. در جریان مطالعات اخیر پروفسور آنتون ریبن، از دانشگاه صنعتی وین، که با همکاری یکی از دانشجویان خود به نام فردریک برنر انجام گرفت، مراحل تئوری‌سازی نیروی ناشناس ناشی از فروپاشی هسته با موفقیت انجام شد.
براساس گزارش ساینس الرت به نقل از همشهری، از آنجایی که نور پدیده‌ای فراگیر است که مطالعات زیادی روی آن انجام شده است، شاید تصور کنید همه‌چیز را درباره آن می‌دانید. اما دانشمندان سال گذشته ویژگی بنیادی جدیدی را در نور کشف کردند و اکنون گروهی از فیزیکدانان در دانشگاه دوبلین نشان دادند که نور می‌تواند شکلی کاملا متفاوت به خود بگیرد. یکی از شیوه‌های اندازه‌گیری پرتو نوری استفاده از کمیت تکانه زاویه‌ای یا تکانه دورانی است، کمیت ثابتی که میزان چرخش نور را محاسبه میکند و تا به امروز فرض براین بود که در تمامی حالت‌های نور تکانه دورانی برابر عدد صحیحی است که مضرب ثابت پلانک است،ثابتی فیزیکی که میزان تاثیرات کوانتومی را برآورد میکند.
به نقل از ایسنا، دانشمندان از مدل استاندارد فیزیک ذرات برای توضیح کل فیزیک قابل مشاهده استفاده می‌کنند. نیروهای اصلی این مدل شامل الکترومغناطیس، گرانش و نیروی هسته‌ای ضعیف و نیروی هسته ای قوی هستند. مدل استاندارد قادر نیست ماده تاریک را توضیح دهد. از این رو دانشمندان به جستجو برای سایر نیروهای احتمالی از جمله نیروی پنجم ادامه داده‌اند.
دانشمندان چینی می گویند کاوشگر کوچک یوتو این سنگ را در بخشی از ماموریت بدون سرنشین چانگ ۳ در ماه کشف کرده است. یوتو(به معنی خرگوش یشمی) که سال ۲۰۱۳ در ماه مستقر شد، این ترکیب مواد معدنی را که پیش از این هرگز مشاهده نشده بود در یک جریان قدیمی از مواد مذاب در ساختار موسوم به حوضه ایمبریوم ( Mare Imbrium) کشف کرده است. حوضه ایمبریوم زمانی ایجاد می شود که مواد مذاب یک گودال قدیمی را در ماه پر می کنند.
گرینت لوییس در این مقاله بررسی میکند چرا مُبلغ تکنولوژی “ایلان ماسک” کاملا معتقد است که ما بخشی از یک شبیه سازی کامپیوتری عظیم هستیم. آیا ما و جهانی که ساکن آن هستیم یک شبیه سازی است؟ مدیر عامل اسپیس‌اکس و تسلا موتورز، اینگونه می اندیشد و به ما می گوید احتمال اینکه که ما در واقع به طور فیزیکی وجود داشته باشیم، تا حد زیادی اندک است: بسیار محتمل است که ما چرخش ِ داده ای در یک ابر کامپیوترِعظیم شخص دیگری باشیم. چه چیز سبب چنین نتیجه گیری عجیبی از سوی او شده است؟
با این وجود و پس از گذشت سالها دانشمندان با دو اکتشاف کلیدی همه چیز را در این خصوص تغییر دادند: جیل تارتر می گوید: « طی دوره ی کاری من دو پدیده ی مهم قواعد بازی را تغییر دادند؛ یکی کشف اکستریموفیل ها (Extremophiles) و دیگری سیارات فراخورشیدی(Exoplanets)که هر دوی این کشفیات سبب شدند در مقایسه با زمان فارغ التحصیلی من جهان هستی بیش از پیش حیات-دوست به نظر برسد.» تارتر یکی از خبره ترین کارشناسان جهان در زمینه جستجوی حیات فرازمینی است و مادامی که شاید حتی شما وی را با نام خودش نمیشناختید او اعتبار زیادی در این حوزه کسب کرده بود.
به گفته ی دانشمندان، بیگ بنگ یک انفجار ماده در فضای خالی نبوده، بلکه انبساط سریع خود کیهان بوده که بر مبنای آن هر نقطه از جهان می‌تواند یک مرکز باشد. بعنوان مثال اگر ترقه ای منفجر شده و قادر به ثبت مسیر ترکش های آن باشیم، آنگاه مکان ترکش ها مرز انفجار را به ما می گویند و البته با بازگرداندن ذهنی مسیر تمامی ترکش ها به یک نقطه، به مکان شروع انفجار نیز پی خواهیم برد.
سر آغاز این هستی به وسیله نظریه بیگ بنگ شرح داده شده است. این نظریه یک مدل کیهان شناسی است که تاکنون از دیدگاه آزمایشات و رصدهای نجومی توانسته است بیشترین تائیدات را از سوی جامعه علمی بین المللی به دست آورد. کیهان شناسان با اصطلاح بیگ بنگ به شرح و تفسیر این ایده می پردازند که جهان از یک حالت نخستین بی نهایت گرم تشکیل شده و تمام کائنات در یک هسته اتم یاحتی کوچکتر از آن جای داشت و در یک لحظه این فضا و زمان آغاز می شود یعنی اینکه یک انفجار بزرگ ( بیگ بنگ ) که حاصل گرانش شدید ناشی از فشردگی بوده، شروع شد.
درسال ۱۹۱۵ آلبرت اینشتین که پیش تر نشان داده بود که گرانش، نور را تحت تاثیر قرار می‌دهد، نظریه گرانش خود به نام نسبیت عام را مطرح کرد. چند ماه بعد یک فیزیکدان آلمانی بنام کارل شوارتزشیلد برای نخستین بار موفق به یافتن یکی از پاسخ های دقیق معادله میدان اینشتین در نسبیت عام شد. این پاسخ مربوط به یک جرم کروی ایستا بود. محاسبات شوارشیلد نشان می داد چنین جرمی را تا حد مشخصی فشرده کنیم، چگالی جرم و در نتیجه میزان انحنای فضا – زمان اطراف آن ( یا به عبارتی، شدت میدان گرانشی آن ) به حدی زیاد می شود که حتی نور هم نمی تواند از سطح آن بگریزد. گویی حاله ای بی انتها در فضا- زمان پدید آمده که چون نوری از آن بیرون نمی آید، تاریک است. به همین دلیل این پدیده « سیاه چاله » نام گرفت.
ستاره ها، این نیروگاه‌های تماشایی، محدوده ی وسیعی از رنگ‌ها و اندازه‌ها را شامل می شوند. بسیاری خورشید ما را ناچیز و کوچک می دانند، اما سوال اینجاست که غول پیکرترین ستاره کدام است؟ برای تعیین این ستاره ابتدا باید تعریف دقیقی از غول پیکر ارائه دهیم. منظور از غول‌‌پیکر چیست؟ منظور ستاره‌ای است که بزرگترین شعاع را داراست یا بیشترین جرم را؟
